مقدمه
بدتربن زمان برای یک برنامه‌نویس زمانی است که برنامه‌اش کرش میکند و بسته می‌شود!
یکی از برنامه‌های که این اواخر نوشتم یک جمع‌کننده لاگ مرکزی بود که از تعداد زیادی دستگاه‌های امنیت شبکه لاگ دریافت می‌کرد و بعد از پردازش اولیه هر لاگ برای بررسی و جستجو و آمارگیری در یک مخزن داده ذخیره می‌کرد. نرخی ارسال این لاگ‌ها تقریبا بالای ۲۰٬۰۰۰ لاگ در ثانیه است و به دلیل اهمیتی که لاگ‌ها دارند کرش کردن برنامه یعنی از دست دادن ۲۰٬۰۰۰ لاگ در ثانیه!
بعد از تکمیل برنامه و انجام تست‌ها، برنامه زیر بار قرار گرفت ولی در محیط واقعی اوضاع به گونه‌ی دیگری پیش می‌رفت و برنامه بعد از گذشت زمانی کرش می‌کرد. برای رفع ایرادات برنامه و پایدار کردن برنامه از core dump های برنامه بعد از کرش استفاده کردم و در ادامه قصد دارم نکاتی را در این‌باره فهرست کنم شاید زمانی به کمکتان بیاید.
